Een bedevaartsoord sinds de Byzantijnse tijd, de religieuze betekenis van de berg Tabor wordt geëvenaard door de pure schoonheid, waardoor het een paradijs is voor natuurliefhebbers en wandelaars. Het is een belangrijk bezienswaardigheid van elke reis naar de vlakte van de vlakte van Jizreël en de plek om je wandelschoenen aan te trekken en de paden te raken. Als u geen wandelaar bent, is het kerkcomplex hier - op de plaats van Jezus 'Transfiguratie - een must-do toeristische attractie voor elke roadtrip die u in de omgeving plant.

Kerk Complex

Een van de dingen om te doen op de berg Tabor is het kerkcomplex. Op de top leidt de weg naar rechts naar het gebied dat wordt ingenomen door het Franciscaner klooster en komt binnen in een ommuurde binnenplaats tussen de ruïnes van een oudere kerk aan de linkerkant en de kloostertuin aan de rechterkant, tot aan de kerk van de Transfiguratie (of Tabor kerk).

De kerk van de Transfiguratie is gebouwd van lichtgekleurde kalksteen en grijpt terug naar de stijl van de kerkbouw, die zich in Syrië ontwikkelde tussen de 4e en 6e eeuw. Deze architectuur had niet langer alleen betrekking op de decoratie en inrichting van het interieur, maar wilde voor het eerst de buitenkant een monumentale stempel geven. Deze Syrische traditie wordt bijvoorbeeld weerspiegeld in de gevel, met zijn twee uitstekende torens waartussen een rondhoofde boog met daarboven een fronton de ingang van de kerk omlijst en de slakkenhuisachtige omlijsting van de ramen.

In het binnenland - opnieuw op het Syrische model - wordt het schip gescheiden van de zijbeuken door breed overspannen bogen. De dakbalken worden gedragen op korte kolommen in de lichtbeuk. De kerk bevat drie grotten, die Jonas Korte in 1751 beschreef als "drie kapellen, met een klein altaar, ze worden tabernakels genoemd, en ze zouden de drie hutten voorstellen die Petrus wilde bouwen, één voor zijn Meester, de andere twee voor Mozes en Elias ".

De Grot van Christus bevindt zich in het oostelijke deel van de kerk. Trappen leiden naar een lager niveau met een heiligdom omringd door muren behorende tot een kruisvaarderskerk en overdekt met een moderne tongewelf. In de gewelven van de apsis in het bovenste deel van de kerk staat een mozaïek op een gouden ondergrond die de gedaanteverandering uit de Bijbel weergeeft. Er zijn twee andere kapellen in de torens aan de westkant: in de zuidelijke toren, de kapel van St. Elias, in de noordelijke toren, de kapel van Mozes, met een mozaïek bestrating met kruisen in het ontwerp. Dit betekent dat het mozaïek moet dateren van vóór 422, toen keizer Theodosius II de weergave van kruisen in mozaïekvloeren verbood, zodat dit heilige symbool niet betreden kon worden.

gezichtspunt

Ten noorden en ten zuiden van de kerk van de Transfiguratie zijn muren en fundamenten van oudere gebouwen. Vanaf de top van de muren heb je een prachtig uitzicht op het elliptische topplateau, met zijn overblijfselen van oude gebouwen in weelderige tuinen. Er zijn ook prachtige panoramische uitzichten op de omliggende gebieden - met uitzicht op de heuvels van Nazareth in het westen, de West Bank in het zuiden, de Jordadorslif-vallei in het oosten en Galilea in het noorden.

wandelen

Als je je actief voelt, heeft Mount Tabor twee geweldige wandelpaden waar je je frisse lucht kunt krijgen. De Shvil HaYa'aranim Trail gaat rond en omhoog de berg op met prachtige uitzichten langs de weg. Dit is een geweldige manier om een ​​bezoek aan het kerkcomplex op de top om te zetten in een fantastische activiteit en is de moeite waard als je tijd en energie hebt. Als alternatief loopt een ander pad de berg rond. Beide routes zijn goed gemarkeerd en worden onderhouden en kunnen gemakkelijk worden genomen door beginnende wandelaars met een behoorlijke conditie.

Tips en tactieken: hoe u optimaal kunt genieten van uw bezoek aan Mount Tabor

Om daar te komen

• De top van de berg Tabor kan worden bereikt via een bewegwijzerde weg die aftakt van de Afula-Tiberias-weg aan de zuidkant van Kefar Tavor en ten noordwesten loopt.
• Een andere weg die van de weg Afula-Tiberias verder naar het zuiden afloopt, loopt ook omhoog naar de top via het Arabische dorp Dabburiya.

Geschiedenis

In het 2e millennium voor Christus was er een Kanaänitische schrijn, een 'hoge plaats', op de berg Tabor, zoals op andere heuvels, zoals de berg Karmel en de berg Hermon. De god die hier werd aanbeden, was Baal, wiens cultus zich in het 2e millennium als gevolg van handelsverbindingen verbreidde naar het eiland Rhodos, waar hij werd aanbeden op de berg Atabyrion (1.215 meter) onder de naam Zeus Atabyrios. (Atabyrion was ook de Griekse naam voor de berg Tabor).

In de tijd van de Rechters (12e eeuw v.Chr.) Verzamelden de profetes Deborah en haar generaal Barak hun troepen op de berg Tabor voordat ze de zegevierende aanval lanceerden die Sisera, de koning van Hazor's generaal, "en al zijn strijdwagens en heel zijn gastheer" vernietigde ( Rechters 4, 12-16).

De betekenis van de berg Tabor in de geschiedenis van het christendom begon in de 4e eeuw, toen het werd geïdentificeerd met de "hoge berg uit elkaar" waarin Christus ging met zijn discipelen Petrus, Jakobus en Johannes "en voor hen werd veranderd: en zijn gezicht scheen als de zon, en zijn kleding was wit als het licht, en zie, daar verscheen Mozes en Elia met hem te praten "(Mattheüs 17, Marcus 9, 2-13, Lukas 9, 28-36).

Jezus verscheen aldus aan de discipelen in zijn goddelijke vorm, als de Christus en de 'geliefde zoon' van God. Samen met de Wederopstanding werd de Transfiguratie een van de centrale thema's van de theologie en iconografie van de Oosterse kerk. Het verschijnen van de getransfigureerde Christus in een glorie van licht had ook een beslissende invloed op de mystieke gedachte van het Oosterse kloosterleven: een vorm van mystieke beoefening, nog steeds te vinden op de "heilige berg" van Athos, die door ascetische oefeningen zoekt om gezegend te worden met het "ongeschapen licht" van de berg Tabor en dus om een ​​mystieke eenheid met God te bereiken.

De eerste kerken op de berg Tabor werden vóór 422 gebouwd en in 553 werd het de bisschop. Uit deze periode dateert het grote mozaïek van de Transfiguratie in het Sint-Catharinaklooster op de Sinaï. Er werd verder gebouwd op de berg Tabor, zowel als bedevaartsoord als als fort, tijdens de kruisvaardersperiode. Het fort weerstond een aanval door Saladin in 1191, maar werd in 1263 door Baibars vernietigd. In 1631 verleende de Druze-emir Fakhr ed-Din de top van de heuvel aan de Franciscanen, waarvan het klooster nog steeds bestaat. In 1911 bouwde de Grieks-orthodoxe, aan wie het noordelijke deel van het topplateau toebehoorde, een kerk gewijd aan St. Elias (Elia). De grote Franciscaanse kerk (ontworpen door Antonio Barluzzi) werd gebouwd in 1921-23.