Naast de plaatsen van aanbidding, bevatten de kerken en kloosters van Florence evenveel kostbare kunst als veel musea. Sommigen dienen zelfs niet langer als kerken en zijn in burgermusea veranderd. Verschillende actieve kerken behoren tot de belangrijkste toeristische attracties van de stad en u zult niet meer willen vertrekken zonder op te kijken naar de grote koepel van Brunelleschi in de kathedraal van Santa Maria del Fiore of de Medici-graven van Michelangelo in San Lorenzo te zien. Maar vergeet niet enkele van de minder bekende kerken over het hoofd te zien, waar u verbazingwekkende werken van marmeren inlegwerk, fresco's, mozaïek, steenhouwen en architectuur ontdekt door de toonaangevende Renaissance meesters en anderen vóór en na hen, die samen de kerken van Florence hebben gemaakt van de mooiste van Italië. In sommige kerken, waar grote kunstwerken in schemerige zijkapellen zijn, kijk je naar de kisten langs de zijmuren bij de voorkant van de kapel, waar je de kamer kunt verlichten door munten in een meter te deponeren. Lees meer over de beste gebedshuizen van de stad met onze lijst van de beste kerken in Florence.
1. Kathedraal van Santa Maria del Fiore
De meeste van de grootste kunstenaars van de Italiaanse Renaissance hielpen bij het creëren van het monumentale architecturale pictogram van Florence, het kathedraalcomplex van de kerk, het baptisterium en campanile. Ghiberti's prachtige bronzen deuren aan het doopkapel, de sierlijke klokkentoren van Giotto en de prachtige koepel van Brunelleschi zijn slechts het begin van de schatten van de beroemdste kerk in Florence. Zo rijk zijn de schatten van de kathedraal dat een heel museum vol zit met de overloop. Omdat dit het populairste is om te zien in Florence, zijn de lijnen voor toelating formidabel. U kunt deze vermijden en zeker zijn om alles in de grote kathedraal te zien - inclusief sommige plaatsen die niet toegankelijk zijn voor algemene toeristen - op de Skip-the-Line Florence Duomo met de koepelklim van Brunelleschi. De 2, 5-uur durende tour met een gids omvat de doopkapel, een gelato-proeverij en kaartjes voor de klokkentoren en het museum, waarvan u op uw gemak kunt toeren.
2. Santa Maria Novella
Een van de belangrijkste kerken van Florence, de Dominicaanse kerk van Santa Maria Novella, begon in 1246 en werd meer dan een eeuw later voltooid. De dramatische façade van ingelegd gekleurd marmer, dat nog een eeuw later is toegevoegd, maakt het tot het centrale punt van het grote plein dat zich er voor uitspreidt. Architect Leon Battista Alberti combineerde romaans-gotische en renaissancistische stijlen om het de onderscheidende vorm te geven. Het interieur toont ook elementen van beide stijlen, waarbij de gotische hoogte wordt gecombineerd met het open concept van de Renaissance. Het roosvenster is het oudste in Florence, en het interieur is weer een ander die is wie van Florentijnse kunstenaars.
De marmeren preekstoel bij de tweede pilaar in de linker zijbeuk werd ontworpen door Brunelleschi in 1443. Het fresco van de Drie-eenheid op het derde altaar wordt beschouwd als een van de mooiste werken van Masaccio (let op het perfecte perspectief). In de sacristie is de kruisigingsscène boven de deur een vroege Giotto uit ongeveer 1290. De altaarschildering in de Cappella Gaddi is Bronzino's Christus die de dochter van Jaïrus grootbrengt, en in de aangrenzende Cappella Gondi is het gevierde houten crucifix van Brunelleschi (1410- 1425), de eerste afbeelding van Christus zonder lendendoek en het equivalent van de kunstenaar van Donatello's realistische, boerse-achtige Christus in Santa Croce.
De apsis werd volledig bedekt met fresco's door Domenico Ghirlandaio en zijn assistenten tussen 1486 en 1490. Deze scènes uit het leven van Johannes de Doper en de Maagd, de laatste grote cyclus van 15de-eeuwse fresco's, zijn prachtig gerestaureerd tot hun oorspronkelijke zachte, lichtgevende kleuren. Let op hoe hij de bijbelse figuren in Renaissancekledij en kamers laat zien. Het bronzen crucifix is van Giambologna. In de linkerarm van het transept is de Cappella di Filippo Strozzi versierd met fresco's van Filippino Lippi en de aangrenzende Cappella dei Bardi bevat Vasari's Rosary Madonna . Het bronzen monument in de Cappella Rucellai is van Lorenzo Ghiberti.
Aan de linkerkant van de kerkgevel bevindt zich de ingang naar de kloosters en kapellen van het voormalige klooster, waar het Groene Klooster zijn naam ontleent aan de groene tinten van de fresco's van Oud Testamentische werken van Paolo Uccello: kijk vooral naar zijn afbeelding van de zondvloed. Maar het hoogtepunt van het klooster is Cappellone degli Spagnoli, de Spaanse kapel, waar de fresco's van Andrea di Bonaiuto deel uitmaken van de 14e-eeuwse Italiaanse kunstwerken. De hele kapel staat vol met gedetailleerde afbeeldingen over het thema van redding en verdoemenis.
Adres: Piazza Santa Maria Novella 18, Florence
Officiële site: www.chiesasantamarianovella.it/en3 Santa Croce
De Franciscaner kerk van Santa Croce werd gebouwd in de late 14e en vroege 15e eeuw, de gevel van ingelegd gekleurd marmer toegevoegd in de jaren 1800. Samen met zijn uitzonderlijke fresco's en andere artistieke attracties, is het opmerkelijk als de begraafplaats van Florentijnse beroemdheden, waaronder Michelangelo en Galileo . Hoewel Santa Croce gotisch is, is het interieur breder dan het grootste deel van die tijd, meer open en ruim, met een open plafond met geverfd hout. Kijk in de zijbeuken om de belangrijkste graven te vinden: Galileo's en een gedenksteen die de begraafplaats van Lorenzo Ghiberti (van de faam van de doopkapel) markeren, bevinden zich in de noordelijke zijbeuk aan de linkerkant wanneer je de kerk binnengaat. Michelangelo en de componist Gioacchino Rossini zijn aan de rechterkant, samen met Machiavelli, laatste kanselier van de Florentijnse Republiek wiens naam tot op de dag van vandaag wordt ingeroepen in het beschrijven van meedogenloze politieke tactieken. Drie muzen gebeeldhouwd door Vasari rouwen Michelangelo - Painting, Architecture and Sculpture . Ook in deze zuidelijke zijbeuk staat een monument voor Dante, opgericht in 1829, 508 jaar na zijn dood in Ravenna, waar hij leefde nadat hij uit Florence was verbannen. Zoek in dit gangpad naar de delicate opluchting van de Annunciatie door Donatello (1435).
Een rij kapellen vult de oostmuur. Aan het einde van het noordelijke transept bevindt zich de Cappella Bardi, met Donatello's gekruisigde Christus, bekritiseerd door Brunelleschi als een boer, maar nu beschouwd als een van de mooiste voorbeelden van humanisme in de Florentijnse Renaissance. De Cappella Tosinghi-Spinelli heeft interessante glas-in-loodramen van de school van Giotto. De Cappella Maggiore is bedekt met fresco's; die in de kluis omvatten de verrezen Christus, de evangelisten en St. Franciscus door Agnolo Taddi (1380), die ook verantwoordelijk was voor de muurschilderingen van de legende van het Heilige Kruis . Het kruis boven het hoofdaltaar, geschilderd door Maestro di Figline, was een van de eerste kunstwerken in de Santa Croce-kerk en is prachtig gerestaureerd.
Zoek in het zuidelijke transept naar de Cappella Bardi, waar Giotto's fresco's van het verhaal van St. Franciscus tot zijn belangrijkste werken behoorden, gedaan rond 1320. Je zult meer van Giotto's opmerkelijke fresco's vinden in de aangrenzende Cappella Peruzzi, waar scènes uit de leven van St. Johannes de Evangelist bedekken de rechter muur, terwijl scènes van St. Johannes de Doper zijn aan de linkerkant. Renaissance-schilders, waaronder Masaccio en Michelangelo, bewonderden en bestudeerden deze. De laatste kapel aan de linkerkant, de Cappella Velluti, heeft enkele beschadigde fresco's van een student van Cimabue en Giotto's kroning van de Maagd . Een van de artistieke hoogtepunten van Santa Croce bevindt zich aan het einde van het transept, de Cappella Baroncelli . De fresco's van de profeten bij de ingang en van het leven van de Maagd op de muren worden beschouwd als het grootste werk van Taddeo Gaddi, die studeerde bij Giotto.
Door een deur leidt een gang naar de sacristie, waar je misschien wel het meest beroemde kunstwerk in de hele kerk zult vinden. Helaas werd het magnifieke Crucifix van Cimabue zwaar beschadigd tijdens de overstroming in 1966 en kreeg het zelfs nog meer bekendheid als het belangrijkste kunstwerk in de ramp. Na lang en moeizaam restaureren is het meesterwerk van Cimabue opnieuw te zien. Dit was een van de eerste Florentijnse werken die zich afwendden van de rigide Byzantijnse stijlen en het naturalisme en humanisme van de Renaissance voorspellen. Het moest schilders beïnvloeden van de eigen student van Cimabue, Giotto, tot Michelangelo en Caravaggio.
Adres: Piazza Santa Croce 16, Florence
Chiostro Grande
Rechts van Santa Croce bevindt zich de ingang naar de kloostergebouwen, waar het eerste klooster naar de Cappella dei Pazzi leidt . Brunelleschi werkte hieraan vanaf 1430 tot zijn dood in 1446, als een grafkapel voor de familie Pazzi en het kapittel van de Franciscanen. De koepel heeft prachtige rozetten van Luca della Robbia, die ook de Reliëf van St. Andrew (1445) boven de houten deuren heeft uitgehouwen. Zijn vier terracotta medaillons tonen de zittende evangelisten, en de twaalf tondi van de apostelen zijn in wit keramiek op een blauwe grond. Het twee verdiepingen tellende Chiostro Grande, het grote klooster, is ontworpen door Brunelleschi. Mis het niet om de refter te zien, met het enorme Laatste Avondmaal van Taddeo Gaddi en daarboven, de boom van het kruis . De Scuola del Cuoio werd in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog gesticht door het klooster om oorlogswezen een vak te leren. Tegenwoordig trainen ze studenten nog steeds in de kunst van het fijne leerwerk waar Florence beroemd om is, en je kunt de workshops bezoeken om studenten mode leren jassen, handtassen, portefeuilles en dozen te bekijken. Hun winkel helpt de school te ondersteunen.
Adres: Piazza Santa Croce 16, Florence
Officiële site: //www.santacroceopera.it/en/4. San Lorenzo
De Medici-familie deed geen dingen in twee helften, maar zelfs zij konden niet hebben gedroomd dat hun familiekerk en mausoleum, meer dan vijf eeuwen later, nog steeds zouden worden beschouwd als een van 's werelds grootste artistieke prestaties. En het hoogtepunt - Michelangelo's nieuwe sacristie - was zelfs nooit af. In de kerk zelf creëerde Brunelleschi het ideaal van architecturale harmonie in de Renaissance en het werd gedecoreerd door Donatello, Lippi en andere meesters. Hun gecombineerde kunstenaarschap, en met name Michelangelo's Medici-graven, maken van San Lorenzo een van de belangrijkste plaatsen om te bezoeken in Florence.
5. San Miniato al Monte
Met alle opmerkelijke kerken midden in het centrum van Florence, kun je je afvragen waarom je een bus moet nemen of naar deze beklimmen, hoog boven de stad aan de andere kant van de Arno. Het antwoord ligt zowel in de kerk als de locatie boven Piazzale Michelangelo, het beste uitkijkpunt van de stad en een van de meest populaire dingen om te zien in Florence. Na het verkennen van kerken en musea, wil je een pauze, en de reis naar San Miniato en het uitzicht zullen je enthousiasme herstellen. Zelfs de ingelegde groen-witte marmeren façade - de eerste in Florence en al snel gekopieerd door andere kerken - is anders en kadert een groot gouden mozaïek. Je zult zien hoe stijlen al versmelten in de late 11e en 12e eeuw, met Byzantijnse mozaïeken en echo's van Klassiek Rome in de Romaanse Toscaanse architectuur. Maar het is de interieurdecoratie die San Miniato echt onderscheidt. Het koor en het hoofdaltaar reiken hoog boven het schip, dat wijd en open is, met een mozaïekvloer (let op de dierenriemmotieven) en geschilderd houten plafond. Stap voorwaarts in de Renaissance, in Michelozzo's Cappella del Crocifisso aan het einde van het schip, waarvan het geglazuurde terracotta plafond in het kenmerkende blauw en wit van Luca della Robbia is. Terug in de late romaanse stijl behoren de 12e-eeuwse marmeren preekstoel en het rijkelijk versierde koorscherm tot de hoogtepunten van de kerk, samen met het mozaïek in de apsis, dat opnieuw Byzantijnse invloeden laat zien. Onder het altaar bevindt zich de crypte met fresco's van Taddeo Gaddi en kolommen gerecycleerd uit Romeinse gebouwen. Het beste bewaren voor het laatst, rechts van het hoofdaltaar, is de sacristie, volledig bekleed met het 14e-eeuwse meesterwerk van Spinello Aretino, Life of St. Benedict . Levendige kleuren en het ingewikkelde detail dat wordt gebruikt bij het versieren van de uitholling die de scènes omlijst maakt dit een van de meest prachtige kamers in Florence.
Adres: Via delle Porte Sante, 34, Florence
6. San Marco
De 1299 kerk van San Marco werd grotendeels gereconstrueerd en het klooster werd volledig herbouwd door de architect Michelozzo in het midden van de 15e eeuw. Giambologna voegde de zijaltaren, de kapel van St. Antonino en de Salviati-kapel in 1588 toe. Hoewel je in de kerk zelf een opmerkelijke kunst zult vinden - de grafkapel van St. Antony wordt beschouwd als het belangrijkste architecturale werk van Giambologna en de Byzantijnse mozaïek Maagd in gebed uit een Rome-oratorium dateert uit 705 - het klooster is de reden waarom je San Marco moet bezoeken.
Het klooster dankt zijn faam aan de Dominicaanse monnik Fra Angelico, die tussen 1436 en 1445 de kloosterkamers schilderde en ons een "natuurlijk" museum achterliet. Gedurende het klooster zijn werken van deze broer, samen met een paar anderen, maar kijk vooral naar deze fresco's. Tegenover de ingang van het klooster van St. Antonino staat Fra Angelico's fresco St. Dominicus aan de voet van het kruis ; in de lunette schuin tegenover de ingang ligt Ecce Homo . In de Grote Eetzaal staat het Laatste Oordeel van Fra Bartolomeo en in de Sala dei Lavabo staat zijn grote 1510 paneel Madonna met St. Anne en andere heiligen . Een hele muur van het kapittelhuis wordt gevuld door Fra Angelico's fresco The Crucifixion . In de kleine refter is een beroemd laatste avondmaal van Ghirlandaio. Maar wat je je het meest herinnert, zijn de meer dan 40 monnikencellen versierd met fresco's van Fra Angelico en zijn studenten. Zijn stijl is onmiskenbaar en transformeert teder de sobere starheid van de middeleeuwse heiligen in zachte, menselijke heiligen die vroomheid en onschuld uitstralen. Kijk vooral naar de zeer intieme Annunciatie tegenover de trap.
Adres: Piazza San Marco 3, Florence
7. Cappella Brancacci en Santa Maria de Carmen
De eenvoudige, onafgewerkte façade van Santa Maria de Carmen geeft geen enkele aanwijzing voor de schatten binnenin. In feite is het eerste beeld van zijn barokke interieur, met zijn houtsnijwerk en het plafond van trompe-l'oeil, evenmin reëel. Dit is het resultaat van wederopbouw, nadat een brand in 1771 het interieur verwoestte. Gelukkig heeft het de prachtige kapel niet kapot gemaakt, de Cappella Brancacci, wiens interieur is verfraaid met 15e-eeuwse fresco's die het leven van de heilige Petrus en andere Bijbelse taferelen illustreren.
Ontworpen en begonnen door Masolino da Panicale met zijn leerling Masaccio, ze werden voltooid na de dood van Masaccio door Filippino Lippi. Recente verwijdering van lagen roetroet heeft intense kleuren onthuld en de verschillen in het werk van de verschillende kunstenaars duidelijker gemaakt. Masaccio's realisme en gebruik van perspectief inspireerden de 15e-eeuwse Florentijnse schilders.
Adres: Piazza del Carmine 14, Florence
8. Santo Spirito
Verschillende rijke Florentijnse families gaven Brunelleschi, de beroemde architect van de stad, de opdracht om een nieuwe kerk in de Oltrarno te ontwerpen en te bouwen, en tegen de tijd van zijn dood in 1446 was het gebouw zover gevorderd als de gewelven. Het was voltooid, maar niet helemaal volgens zijn oorspronkelijke plannen, dus de sobere buitenkant geeft geen enkele aanwijzing dat van binnen een van de zuiverste Renaissance-kerken is. De zijaltaren in het schip schitteren met schilderijen, beeldhouwwerken en reliëfs; zorg ervoor dat je terugkijkt op het roosvenster in de façade, Descent of the Holy Ghost, ontworpen door Perugino. Maar de transept kapellen bevatten enkele van de grootste schatten. In de eerste kapel van de linkerarm, kijk naar het raam en naar Ghirlandaio's beklimming van Calvarie en in de Cappella Corbinelli, prachtig ontworpen door Andrea Sansovino in 1492, let ook op zijn sculpturen. De rechterarm van het transept bevat het belangrijkste werk in de kerk, het 1490 altaarstuk Madonna en Kind met heiligen en donoren van Filippino Lippi. Waar de transepten elkaar ontmoeten tijdens de overtocht is het vroege barokke baldakijnaltaar van Caccini, rijkelijk versierd met pietra dura, het ingewikkelde mozaïek van halfedelstenen waarin Florentijnse kunstenaars uitblinken. In het linkergedeelte bevindt zich de ingang naar een prachtige vestibule gebouwd door Cronaca (1492-1494) en de achthoekige sacristie, ontworpen door Giuliano da Sangallo in 1495, een meesterwerk van Europese architectuur.
Kijk links van de kerk naar de ingang van de Cenacolo, de refter die de enige overblijfselen is van het oude augustijnenklooster. Het bevat de fresco van Het Laatste Avondmaal uit omstreeks 1360 door Andrea Orcagna. Hoewel het zwaar beschadigd is, is het een van de meest sublieme 14e-eeuwse kunstwerken in Florence.
Adres: Piazza Santo Spirito 30, Florence
9. Santissima Annunziata (Kerk van de Annunciatie)
Tussen 1444 en 1481 volledig herbouwd door Michelozzo, wordt de kerk beschouwd als zijn architecturaal meesterwerk en bevat een aantal fantastische kunstwerken, hoewel sommige van de kunstenaars mogelijk niet universeel bekende namen zijn. De rotonde, verdeeld in negen kapellen, werd begonnen door Michelangelo in 1444 en voltooid in een andere stijl door Leon Battista Alberti. Dicht bij de ingang, aan de linkerkant, werd de kleine marmeren tempel van Michelozzo in gebruik genomen voor het wonderbaarlijke beeld van de Annunciatie (het wonder omvat de 13e-eeuwse monnik Frater Bartolomeo, die in slaap viel tijdens het schilderen en werd wakker om te ontdekken dat engelen de gezicht van Maria). Het wonder trok pelgrims die zoveel votiefoffers achterlieten dat de kerk moest worden uitgebreid om ze te kunnen ontvangen. Florentijnse jonggehuwden komen hier vandaag nog steeds om het boeket van de bruid te verlaten. Ook aan de linkerkant is de Cappella Feroni met het fresco van Andrea del Castagno, Verlosser en St. Juliaan (1455). Zijn drie-eenheid bevindt zich in de tweede kapel en de vierde kapel heeft een paneel van Perugino, Ascentie van Christus . De Cappella della Madonna del Soccorso werd ontworpen door Giambologna tussen 1594 en 1598 als zijn eigen tombe en is versierd met fresco's, standbeelden en reliëfs.
Een deur aan de linkerkant van de portiek leidt naar de Chiostro dei Morti, waar de fresco Madonna del Sacco een belangrijk werk is van Andrea del Sarto (1525). Aangrenzend zijn het kapittelhuis, verschillende kapellen en de sacristie. De rechterdeur in de portiek leidt naar de kapellen en de Chiostrino dei Voti (Votive Cloister), bekend om zijn fresco's. Van links zijn deze meesterwerken van Andrea del Sarto (scènes uit het leven van St. Filippo Benizzi); Cosimo Rosselli ( Summoning en Robing van St. Filippo Benizzi ); Alesso Baldovinetti's Nativity ; del Sarto's Coming of the Magi en een van zijn mooiste, Birth of the Virgin (1514).
Adres: Piazza SS Annunziata
10. Ognissanti (All Saints 'Church)
De kerk van Ognissanti, een van de eerste barokke kerken in Florence, dateert uit een 13e-eeuws gebouw, maar werd volledig gerenoveerd in de 16e en 17e eeuw en gerestaureerd na schade door de overstroming van 1966. Bij het tweede altaar aan de rechterkant, in Domenico Ghirlandaio's Madonna della Misericordia (1470), op zoek naar de jonge Amerigo Vespucci, de navigator voor wie twee continenten worden genoemd. Dit was de parochiekerk van zijn familie, en Ghirlandaio nam hem op in de lijst van parochianen, lang voordat zijn illustere carrière begon. De sacristie bevat een schilderij op hout , gekruisigde Christus, in de stijl van Giotto en een fresco van de kruisiging door Taddeo Gaddi. Betreed het klooster door het transept om 17e-eeuwse fresco's te zien met scènes uit het leven van St. Franciscus. Verderop is de Cenacolo del Ghirlandaio, de refter met zijn fresco van het laatste avondmaal van Ghirlandaio, die de hele achterwand in beslag neemt. Ook hier is de heilige Hiëronymus van Ghirlandaio in zijn kamer (1480) en de beroemde Sint-Augustinus van Sandro Botticelli tijdens zijn studie .
Adres: Piazza Ognissanti 42, Florence
11. San Michele in Orto (Orsanmichele)
Dit goed geconserveerde 14e-eeuwse gebouw is ontstaan uit een kapel en een graanhandelzaal, die een wonderbaarlijk beeld gaf dat meer aanbidders dan kopers aantrok. Dus aan het eind van de 14e eeuw overheerste de religieuze betekenis van het gebouw en werd het een kerk, ook wel bekend als Orsanmichele. Het draagt een aantal van zijn meest beroemde kunst aan de buitenkant. Voordat je er binnengaat, moet je eromheen lopen om het delicate stenenwerk in de vensterbogen en nissen te bewonderen die de architectuur ervan markeren. Aan de kant van de Via dei Calzaiuoli (aan de linkerkant) staat de Johannes de Doper van Lorenzo Ghiberti (1414), het eerste grote renaissancestandbeeld in brons. De volgende niche (door Donatello) bevat het belangrijkste werk van Andrea del Verrocchio, Incredulity of St. Thomas, en St. Luke van Giambologna (1600) is aan de rechterkant. Aan de Via dei Lamberti (zuid) is de vroege St. Mark van Donatello en aan de westgevel het belangrijkste grote standbeeld van Lorenzo Ghiberti, St. Matthew (1419-1422) en zijn St. Stephen . Aan de noordkant is de St. Peter van Donatello. Het interieur is de moeite van het bekijken waard vanwege de fresco's, schilderijen en glas-in-loodramen. Het rechter schip eindigt met de beroemde gotische marmeren tabernakel van Orcagna uit 1349-1359, met het wonderbaarlijke 1347-beeld van de Madonna van Bernardo Daddi in 1347.
Adres: Via dell'Arte della Lana, Florence
12. Santa Trinità
Florentijnen zijn vooral dol op deze eerbiedwaardige kerk, gesticht al in de 11e eeuw en herbouwd in de 13e eeuw (waarschijnlijk door Niccolò Pisano) als de eerste gotische kerk van Florence. Het werd opnieuw gebouwd aan het eind van de 14e eeuw en de gevel, ontworpen door Buontalenti, stamt uit het einde van de 16e eeuw. Binnen zie je een mooi voorbeeld van de Florentijnse gotiek uit de 14e eeuw, samen met enkele opmerkelijke werken. Primair hiervan is de Cappella Sassetti, in de rechterarm van het transept, waar je fresco's kunt vinden van Domenico Ghirlandaio (1483-1486) uit het leven van St. Franciscus. De bekendste hiervan is Bevestiging van de Regel van de Orde, waarin de kunstenaar hedendaagse persoonlijkheden en gebouwen heeft verwerkt: Lorenzo de Grote, Ghirlandaio zelf (hij is degene met de hand op de heup), de Piazza della Signoria en Piazza della Trinità. Het 1485-altaarstuk Adoration of the Shepherds is ook van Ghirlandaio. In de linkerarm van het transept bevindt zich het marmeren graf van bisschop Benozzo Federighi, een van de mooiste werken van Luca della Robbia.
Adres: Piazza di Santa Trìnita, Florence
13. Cenacolo di Sant'Apollonia
Bezoek dit voormalige klooster, nu onderdeel van de universiteit, om het prachtige klooster en de refter te zien met het laatste avondmaal van Andrea del Castagno. Geschilderd omstreeks 1457 heeft dit fresco een belangrijke plaats in de schilderkunst van de Renaissance. Castagno was een van de eersten die een nauwkeurig perspectief bereikten en ook een van de eersten die het fysieke drama van een scène vastlegde. Hierboven zijn Castagno's kruisiging, opgraving en opstanding, evenals zijn twee lunettes, Pietà en Christus gekruisigd met de Maagd, St. Johannes en heiligen, allemaal ontdekt onder de witte was wanneer de kloostergebouwen geseculariseerd waren.
Adres: Via XXVII 1 april, Florence
14. Santi Apostoli
Hoewel deze rooms-katholieke kerk en haar kunstwerken zwaar beschadigd waren tijdens de overstromingen van 1966, is de kerk van de heilige apostelen de moeite waard om te zien voor de grote terracotta tabernakel van Giovanni della Robbia in de linker zijbeuk en een paneel van de Onbevlekte Ontvangenis van Vasari ( 1541) in de derde kapel van de rechtse gang. De groene marmeren pilaren hebben samengestelde kapitelen, waarvan de eerste twee vermoedelijk afkomstig zijn uit de nabijgelegen Romeinse baden. Dankzij Michelangelo is dit een van de best bewaarde voorbeelden van een Romaanse kerk in Florence. Toen kerken in de 15e eeuw werden "gemoderniseerd", zou hij de architect hebben aangespoord om zijn veranderingen te herhalen en de basisstructuur intact te laten. Samen met de della Robbia-tabernakel en het Vasari-paneel omvatten de schatten van de kerk de "Pietre del Santo Sepolcro", die in 1101 door een terugkerende kruisvaarder naar Florence werd gebracht. Men denkt dat de stenen zijn geraakt om de lampen in het graf van Jezus te verlichten.
Adres: Piazza del Limbo, Florence
Meer Verwante artikelen op Trip-Library.com
