Kathedraal van Santa Maria del Fiore
Het symbool van Florence en veruit de meest bezochte toeristische attractie, het duomo (kathedraal) complex, vormt een van 's werelds meest magnifieke kunstwerken . Een bezoek aan de kathedraal van Santa Maria del Fiore is een ervaring die je niet wilt missen.
Aan het einde van de 13e eeuw wilden de inwoners van Florence een kathedraal bouwen die het groeiende belang van hun stad weerspiegelde. Het werk ging meer dan een eeuw verder onder verschillende grote architecten, waaronder Giotto en Pisano, zodat Filippo Brunelleschi het in 1420 kon bekronen met de koepel - een sensationele architecturale prestatie voor zijn tijd en een die architecten nog steeds verbaast over zijn durf.
De op twee na grootste kerk van Italië, de duomo, is meer dan 152 meter lang en 90 meter breed in het transept (waar de twee hoofdgangen elkaar kruisen) en torent hoog boven het historische centrum uit. Maar het is meer dan het formaat van de kunst die dit tot een van de belangrijkste must-sees van Europa maakt.
De prachtige gevel, die in de jaren 1800 werd toegevoegd ter vervanging van een onafgewerkte gevel die drie eeuwen eerder werd afgebroken, domineert de Piazza del Duomo met een oogverblindende voorstelling van ingelegd marmer in rood, wit en groen.
Kathedraal buitenkant
Kathedraal buitenkant
Hoewel de façade in de jaren 1800 werd gebouwd, is het ontwerp trouw aan de middeleeuwse gotische stijl van de kerk die harmonieert met de toren van Giotto, met gebruik van Toscaans marmer ingelegd met ingewikkelde ontwerpen en nissen voor beelden. De afwisselende kleuren werden gekozen om de twee basisprincipes van de Florentijnse kunst te illustreren: 'rechtschapenheid en schoonheid'.
Boven de centrale deuropening is een groot roosvenster met aan weerszijden kleinere. De bronzen deuren hebben reliëfs van Maria, aan wie de kathedraal is gewijd. Voordat je naar binnen gaat, loop je rond in het gebouw om de vier portalen te zien, vooral de Porta della Mandorla aan de linkerkant, de mooiste met werk van Donatello, Ghirlandaio en andere Renaissance-kunstenaars.
Kathedraal interieur
Na de uitbundigheid van de façade, zult u misschien verrast zijn door de soberheid vanbinnen. Zoals in de meeste Italiaanse kerken, veranderde de smaak van latere generaties het interieur, maar hier werden deze decoraties verwijderd in nog later werk en herstelden ze de bijna ongeschonden grootsheid van de stijgende gotische bogen en stenen pilaren.
Waar je ook staat, je ogen zullen naar het transept worden getrokken en dan omhoog naar de verbazingwekkende koepel boven je hoofd. Maar je moet eens rondkijken om een aantal mooie kunstwerken te ontdekken, vooral de 44 ramen, die het grootste werk van glas in lood uit de 14e en 15e eeuw vormden.
Van binnenuit krijg je een beter zicht op de drie roosvensters, waarvan de glas-in-lood foto's zijn ontworpen door Lorenzo Ghiberti, het meest bekend om zijn bronzen panelen op de deuren van de doopkapel. Kijk naar de klok terwijl u omhoog kijkt, de wijzers bewegen tegen de klok in.
Gangpaden en Apsissen
De twee zijbeuken aan weerszijden hebben verschillende beelden, schilderijen en fresco's. Let op in het noordelijke gangpad (links als je voor het hoofdaltaar staat) dat de ruiter van John Hawkwood, die het huursoldaat van Firenze commandeerde, is geschilderd (door Paolo Uccello in 1436) om beeldhouwwerk te imiteren. En hoewel Florence de grote dichter Dante van Italië in ballingschap stuurde, waar hij stierf, hebben ze hem postuum verheerlijkt met een portret in de noordelijke zijbeuk.
Elk van de drie apsissen - de afgeronde gebieden die de korte armen vormen van het Romeinse kruisplan van de kathedraal - is verdeeld in verschillende kapellen. Degenen in de apsis in het noorden hebben glas-in-loodramen van Ghiberti en een dubbelzijdig retablo (altaarstuk).
Zorg ervoor dat je naar de vloer kijkt om Toscanelli's 1468 gnomon te vinden, die wordt gebruikt voor astronomische berekeningen. Bij de zomerzonnewende schijnen op 21 juni de zonnestralen door een kegelvormig gat in de lantaarn van de koepel naar beneden op deze metalen plaat. In de zuidelijke apsis, de eerste kapel (naast de oude sacristie) bevat een interessant fresco, Madonna del Popolo door Giotto.
De sacristieën
Het scheiden van de drie apsissen zijn twee sacristieën, waar priesters zich voorbereiden op de mis, elk met werken van Florence's meester van geglazuurde terra-cotta, Luca della Robbia. Zoek in de Nieuwe Sacristie aan de noordkant naar de lunette boven de deur, Resurrection of Christ (1444).
De prachtige bronzen deur is ook van della Robbia (veel van deze kunstenaars, zoals Ghiberti, Giotto en Brunelleschi waren even getalenteerd op verschillende gebieden). De 10 panelen geven Maria weer met het kind Jezus, Johannes de Doper, evangelisten en andere bijbelse figuren.
Deze sacristie is waar Lorenzo de Grote en zijn broer Giuliano hun toevlucht zochten in 1478 toen ze werden aangevallen tijdens een dienst in de kathedraal. Alleen Lorenzo wist te ontsnappen. In de Oude Sacristie zijn een terracotta reliëf en twee terracotta kandelaars in de vorm van engelen, beide van Luca della Robbia.
Koor en koepel
Onder de koepel bevindt zich het koor met het hoofdaltaar. De achthoekige marmeren balustrade is gedecoreerd met 88 reliëfs en het crucifix op het hoofdaltaar is gemaakt in 1495-1497 door Benedetto da Maiano. Je ogen zullen worden opgetrokken door de enorme omvang van de koepel, hoewel je een nerveuze blik zou kunnen hebben op de stenen pilaren die hun gewicht zo moeiteloos lijken te ondersteunen.
In de koepel is het grote fresco van het Laatste Oordeel van Giorgio Vasari, begonnen in 1572 en voltooid door Federico Zuccari in 1579. Het is moeilijk je voor te stellen je te concentreren op het werk terwijl het aan de binnenkant van deze koepel hangt. Aan de voet van de pilaren die de trom ondersteunen zijn acht standbeelden van apostelen.
De koepel van Brunelleschi
De koepel van Brunelleschi
Op deze ene koepel zijn hele boeken geschreven en de onmetelijkheid ervan zal u de adem benemen. Zo zal de trap er naartoe leiden. Nadat je 's werelds beroemdste koepel van onderen en van verschillende punten in Florence hebt bewonderd, is er nog steeds één perspectief: klimmen tussen de binnen- en buitenlagen naar de top.
Terwijl je de 463 treden oploopt, heb je genoeg tijd om de constructie te overwegen, die volledig zonder een ondersteunend kader is gedaan (omdat als de hoogte ervan, 114 meter boven de vloer van de kathedraal, het bouwen van een houten steun onmogelijk was). De methode die Brunelleschi gebruikte, was om een reeks ringen te bouwen met stenen in een visgraatpatroon. Elk van de steeds kleinere ringen ondersteunde zichzelf, en het daaropvolgende bouwde erop.
Eenmaal bovenaan kun je de galerij van de lantaarn van 21 meter betreden (toen hij werd toegevoegd, zei Michelangelo dat hij op een krekelkooi leek). Het uitzicht beslaat de hele stad en verder naar de Toscaanse heuvels. De trap naar de koepel begint waar de noordelijke zijbeuk zich bij de apsis voegt. Merk op dat dit niet voor iedereen met acrophobia, claustrofobie, hart of ademhalingsproblemen is.
Cripta di Santa Reparata (Crypt)
Vanaf de portiek van de kathedraal leiden de trappen naar wat is overgebleven van de vroegere kerk van Santa Reparata. Gebouwd in de vierde en vijfde eeuw, toen uitgebreid in de achtste en elfde eeuw, werd de oorspronkelijke kerk in eerste instantie net overspoeld door de bouw van de kathedraal, en uiteindelijk gesloopt in 1375.
Maar de crypte onder Santa Reparata was er nog steeds, en opgravingen begonnen hem bloot te leggen in 1965. Een onverwachte vondst in 1972 was het graf van Brunelleschi, dat je hier kunt zien, samen met een klein museum met betrekking tot de oorspronkelijke kerk.
Giotto Campanile (Bell Tower)
Giotto Campanile (Bell Tower)
De tweede plaats voor de grote koepel van Brunelleschi als oriëntatiepunt op de skyline van Florence is Giotto's Campanile, de 81 meter hoge klokkentoren die nauwelijks losstaat van de kathedraalgevel. Begonnen in 1334 door Giotto di Bondone, werd de toren voortgezet na zijn dood in 1337 door Andrea Pisano, die Giotto's plannen volgde.
Giotto's opvolger, Francesco Talenti, week enigszins af van het oorspronkelijke ontwerp en voltooide de toren in 1387. Net als de duomo-façade die eeuwen later zijn stijl volgde, maakt hij gebruik van afwisselende marmermuren voor een opvallend effect. Hoewel de ontwerpen ingewikkeld zijn, en de toren verder is ingericht met reliëfpanelen en met beelden in de nissen (dit zijn replica's van de originelen, nu beschermd in het Museo dell'Opera del Duomo ), de afmetingen van de toren en de balans van het ornament geef het harmonie.
Het trio van gebouwen - Duomo, Campanile en Baptistery - maken dit een van de mooiste architectonische ensembles ter wereld. De decoratieve bas-reliëfpanelen zijn van Andrea Pisano (het best bekend om zijn buitengewone gebeeldhouwde stenen kansels in de kathedralen van Siena en Pisa ) en Luca della Robbia, en tonen allegorieën over menselijk werk en kunst in de onderste rij, en over planeten, deugden, liberale kunst en sacramenten in de hogere. Voor het beste zicht op de koepel en een prachtig uitzicht op de stad, beklim de 414 treden naar de top.
Adres
- Piazza Duomo, Florence
- //www.duomofirenze.it/en/home_eng/
Meer Verwante artikelen op Trip-Library.com
